Γλωσσική ταυτότητα - τόσο που σχηματίζεται και τι κάνει

Κατά τον 20ο αιώνα - και τώρα στον 21ο - ανθρωπιστικό τομέα της εμπειρογνωμοσύνης είναι όλο και περισσότερο τη θέση του ανθρώπου - τα χαρακτηριστικά του, τη συμπεριφορά, το χαρακτήρα - στο κέντρο της επιστημονικής έρευνας. Στη γλωσσολογία υπάρχει η ίδια: μας ενδιαφέρει στη γλώσσα, όχι ως μια αφηρημένη φαινόμενο, αλλά ως εκδήλωση της ανθρώπινης φύσης, τα αναπτυξιακά επιτεύγματα. Στην επιστήμη, δεν υπάρχει ακόμα καμία κοινές έννοιες και τους ορισμούς για το τι μια «γλωσσική ταυτότητα». Ωστόσο, μαζί με την «γλώσσα εικόνα του κόσμου» - σχετική έννοια - το φαινόμενο παίρνει επιστήμονες σε όλα τα επίπεδα της εκμάθησης γλωσσών - ξεκινώντας από φωνητικής και τελειώνει κειμένου. Σε μια πολύ γενικευμένη διατύπωση μπορούμε να πούμε ότι η γλώσσα της προσωπικότητας - ένα σύνολο γλωσσικών συμπεριφοράς και της ανθρώπινης έκφρασης. Ο σχηματισμός του λόγου του ατόμου επηρεάζει κυρίως η μητρική της γλώσσα.

Και εδώ πρέπει να θυμηθούμε εκείνες τις γλωσσικές υποθέσεις (για παράδειγμα, η υπόθεση Sapir-Whorf), σύμφωνα με την οποία προσδιορίζει τη γλώσσα της σκέψης. Για παράδειγμα, για τους ρωσόφωνους άνθρωποι είναι πολύπλοκες έννοιες της οριστικά και αόριστα άρθρα, τα οποία γίνονται αντιληπτά από το δημοτικό ομιλητές των γερμανικών γλωσσών (αγγλικά, δανικά, γερμανικά). Και σε σχέση με την πολωνική, στα ρωσικά δεν υπάρχει «κατηγορία των γυναικών-σωματική». Αυτό είναι όπου η πολωνική διάκριση μεταξύ (ας πούμε, από μια αντωνυμία ή ρήμα μορφή), είτε πρόκειται για μια ομάδα στην οποία υπήρχαν μόνο γυναίκες είναι, τα παιδιά, ή ζώα, ή αλλιώς - μια ομάδα στην οποία υπήρχε τουλάχιστον ένας άνθρωπος, για τη ρωσική δεν υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές. Ποιες είναι οι επιπτώσεις; Λάθη στις σπούδασε γλώσσες, οι οποίες είναι αποτέλεσμα όχι της κακής εκπαίδευσης, και άλλα γλωσσικά συνείδηση, μια γλωσσική προσωπικότητα.

Ακόμα και όταν μιλούν στη μητρική τους γλώσσα, επικοινωνούμε με διάφορους τρόπους, για παράδειγμα, μεταξύ των συμμαθητών του, με τους εκπαιδευτικούς στο φόρουμ. Δηλαδή, ανάλογα με τον τομέα της επικοινωνίας, θα χρησιμοποιήσουμε διαφορετικές ποιότητες της ταυτότητάς μας - αυτό είναι η γλωσσική μας ταυτότητα, την επιλογή γλώσσας, προτάσεις σχεδιασμού, το στυλ. σχηματισμό του επηρεάζεται όχι μόνο τη μητρική τους γλώσσα ως τέτοια, αλλά και το μέσο της εκπαίδευσης και το επίπεδο εκπαίδευσης και την περιοχή της εξειδίκευσης. Αξίζει την προσοχή στο γεγονός ότι η γλωσσική ταυτότητα του γιατρού, για παράδειγμα, θα είναι διαφορετική από τη γλώσσα του κάθε προγραμματιστή ή υπάλληλο της Γεωργίας. Οι γιατροί θα χρησιμοποιούν συχνά ιατρική ορολογία, ακόμα και σε απλούς ομιλία, τις ενώσεις και τις συγκρίσεις τους θα είναι πιο πιθανό να συνδέονται με το ανθρώπινο σώμα. Ότι, τους μηχανικούς της ομιλίας παρατηρείται συχνά μεταφορές που σχετίζονται με τους μηχανισμούς και τις μηχανές. Έτσι, η δομή του προσώπου γλώσσα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν, δημιουργώντας τη βάση, ωστόσο, καθώς και τα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα και την προσωπικότητά μας, αυτή η δομή είναι σε συνεχή εξέλιξη, και επηρεάζει ζωής μας και το περιβάλλον. Σημειώστε ότι και να πάρει σε μια άλλη οικογένεια - ας πούμε, το γάμο - που αρχίζει να μιλάει λίγο διαφορετικά, χρησιμοποιώντας παροιμίες ή «γνωμικά», που εγκρίθηκε από την οικογένεια του συζύγου της. Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση, αν η γλωσσική ταυτότητα συνεχίζει να εξελίσσεται σε ένα ξένο περιβάλλον γλώσσα. Έτσι, είμαστε μετανάστες διαφέρει μια σειρά από χαρακτηριστικά, επηρεάζει τη γλώσσα στην οποία θα πρέπει να επικοινωνούν σε καθημερινή βάση.

Στη θεωρία και την πρακτική της γλωσσολογίας γλωσσικής ταυτότητας του μεταφραστή έχει μια ιδιαίτερη θέση. Το γεγονός ότι ο μεταφραστής δεν είναι μόνο ένας φορέας μιας συγκεκριμένης καλλιέργειας, αλλά και ένας μεσολαβητής - ο μεσολαβητής - ο πομπός του μια καλλιέργεια στην άλλη φαινόμενα. Η αποστολή του είναι όχι μόνο να μεταφέρει πληροφορίες, αλλά και, συχνά, στην ανοικοδόμηση της ίδιας ισχύος της συναισθηματικό αντίκτυπο στον αναγνώστη, τη μετάδοση ίδιο εύρος των συναισθημάτων και των ενώσεων, που είναι η γλώσσα του πρωτοτύπου. Και αποδεικνύεται ότι είναι απολύτως «στόχος» δεν μπορεί να μεταφέρει στην πράξη, όπως σε όλα - από τα μέρη που δεν είχαν κατανοήσει ή να παρεξηγηθεί, και τελειώνει με την επιλογή του φρασεολογία και τις μεταφορές - επηρεάζει τη γλωσσική ταυτότητα της μετάφρασης. Ειδικά λαμπρά μπορεί να αναχθούν με το παράδειγμα των μεταφράσεων του ίδιου ποιήματος από διαφορετικούς μεταφραστές. Ακόμη και μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα (για παράδειγμα, μεταφράσεις των Πετράρχη, ο οποίος πραγματοποίησε τους ποιητές της Silver Age) ύφος, σύστημα απεικόνισης και, σε τελική ανάλυση, η συνολική επίπτωση του ίδιου ποιήματος σε διαφορετικές μεταφράσεις θα διαφέρουν ριζικά.