Μεταβίβαση αξίας με συνοχή. Μετονυμία: Ορισμός

Ο όρος «μετοωνία» προέρχεται από την ελληνική λέξη που σημαίνει «μετονομασία». Πρόκειται για ένα μονοπάτι που αντιπροσωπεύει τη μεταφορά μιας αξίας με συνοχή - περιστασιακή ή τακτική - με το όνομα μιας συγκεκριμένης κατηγορίας αντικειμένων ή μερικών από αυτά για ένα αντικείμενο ή άλλη κλάση που σχετίζεται με αυτήν, συμμετέχοντας σε μια συγκεκριμένη κατάσταση ή συνοχή.

Τι ονόματα μπορώ να μεταφέρω

Η βάση της μετονυμίας είναι οι χωρικές, εννοιολογικές, τελικές, λογικές και συνταγματικές σχέσεις μεταξύ ορισμένων κατηγοριών που σχετίζονται με την πραγματικότητα και την αντανάκλασή της στη συνείδηση ενός ατόμου, που καθορίζονται σε συγκεκριμένες έννοιες λέξεων - μεταξύ προσώπων, αντικειμένων, δράσεων, φαινομένων, διαδικασιών, γεγονότων, Ώρα, τόπος, κλπ.

Μπορείτε να μεταφέρετε το όνομα:

1) από το δοχείο στον όγκο του περιεχομένου ή στο ίδιο το περιεχόμενο, για παράδειγμα: "γυαλί" - "μέτρο χαλαρών και υγρών μαζών", "δοχείο για πόση".

2) από το υλικό στα προϊόντα που κατασκευάζονται από αυτό: "χαλκός" - "χαλκός χρήματα" και "μέταλλο"?

3) από έναν οικισμό, έναν τόπο για μια εκδήλωση που σχετίζεται με αυτό ή μια ομάδα κατοίκων που την κατοικούν: "ολόκληρο το χωριό γέλασε σε αυτό", "δρόμος" - "ταξίδι", "μονοπάτι για κυκλοφορία", "χρόνος ταξιδιού".

3) από μια συγκεκριμένη ενέργεια μέχρι το αποτέλεσμά της, το αντικείμενο που εμπλέκεται στη δράση (εργαλείο, αντικείμενο, θέμα) ή τόπος: "στάση" είναι και ο τόπος όπου η μεταφορά σταματά και μια συγκεκριμένη ενέργεια, το "σφύριγμα" είναι μια προσαρμογή για το σφύριγμα Και η ίδια η σφυρίχτρα?

5) από τη μορφή της έκφρασης ενός συγκεκριμένου περιεχομένου ή της συγκεκριμένης, υλικής ενσωμάτωσής του στο περιεχόμενο ως σύνολο: "ένα ενδιαφέρον βιβλίο" αναφέρεται στο περιεχόμενο, και το "παχύ βιβλίο" αναφέρεται στο θέμα.

6) η μεταφορά νοήματος κατά μήκος της γειτνίασης από την επιστήμη, τον κλάδο της γνώσης στο υποκείμενο και αντίστροφα: η "γραμματική" είναι τόσο το "σύστημα της γλώσσας" όσο και η "διαίρεση της γλωσσολογίας".

7) από την εκδήλωση, την κοινωνική εκδήλωση στους συμμετέχοντες της: "Η διάσκεψη θα διεξαχθεί τον Ιούνιο" και "η Διάσκεψη συμφώνησε σε μια σημαντική απόφαση".

8) από το ίδρυμα, την κοινωνική οργάνωση στις εγκαταστάσεις, το σύνολο των υπαλλήλων του: "εργοστασιακές απεργίες" και "εργοστάσιο επισκευών".

9) από το μέρος στο σύνολο και αντίστροφα: "αχλάδι" - "φρούτα" και "δέντρο" (μεταφορά του ονόματος από το μέρος στο σύνολο ονομάζεται synecdoche - αυτή είναι μια ειδική περίπτωση της μετονυμίας).

10) από μια συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση μέχρι την αιτία που την προκάλεσε: "τρόμος" - "τρομερό γεγονός" και "φόβο".

11) το όνομα του συγγραφέα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναφερθεί στο στυλ, το μοντέλο ή τα έργα του που δημιούργησε ο ίδιος: "δημοσιεύστε, διαβάστε το Tolstoy," Bull - "έπιπλα με κάποιο είδος διακόσμησης" και "όνομα του πλοιάρχου".

Κανονική μετονυμία

Η Metonymy, που αντικατοπτρίζει την αλληλεπίδραση των εννοιών, των κατηγοριών ή / και των αντικειμένων, γίνεται κανονική όταν δημιουργεί σημασιολογικά μοντέλα τύπων σχηματισμού λέξεων και λέξεων πολλών εκτιμήσεων, που συχνά συνδυάζουν διαφορετικούς τύπους αξιών: γεγονός, χαρακτηριστικό, θέμα (συγκεκριμένο και αφηρημένο). Για παράδειγμα, τα ονόματα ενεργειών χρησιμοποιούνται τακτικά για να προσδιορίσουν κάποιο προκύπτον αντικείμενο ("σύνθεση", "εργασία", "ιστορία", "απόφαση", "κατασκευή").

Πολυσύμ

Εάν η μεταωνυμική μεταφορά πραγματοποιείται τακτικά στο πλαίσιο του τύπου σχηματισμού λέξεων, η συνέπεια της μπορεί να είναι η πολυσιμία του επιθέματος, και όχι ο στέλεχος (συγκρίνετε, για παράδειγμα, την αξία τέτοιων λεκτικών επιθημάτων ως - ένδειξη). Η συσχέτιση ορισμένων αντικειμένων με συνοχή, αλλά και με τη λογική εγγύτητα των εννοιών, μετατρέπεται σε συνάφεια των εννοιών. Η μετονομία αυτού του είδους εξυπηρετεί ορισμένους σκοπούς - ονομαστικούς και επίσης προάγει την ανάπτυξη λεξιλογικών γλωσσικών μέσων.

Τι προκαλεί τη μετονυμία

Αυτή η διαδρομή δημιουργεί διάφορους συνταγματικούς μετασχηματισμούς. Η μετονυμία που προκύπτει τακτικά με βάση μια φράση ή φράση, η οποία είναι αποτέλεσμα μιας λεγόμενης ελλειπτικής συστολής του κειμένου, διατηρεί συνήθως κάποιο βαθμό περιορισμού από τις συνθήκες χρήσης της, χωρίς να δημιουργεί ένα νέο ανεξάρτητο νοηματικό νόημα, για παράδειγμα: «Υπάρχουν δύο Van Goghs στο μουσείο» Van Gogh "), αλλά είναι αδύνατο να πούμε:" Ο Van Gogh απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα ".

Σχέση με το πλαίσιο

Ο ισχυρότερος σύνδεσμος με το πλαίσιο είναι η μετονυμία (παραδείγματα στη ρωσική, βλ. Παρακάτω), όπου ο προσδιορισμός μιας συγκεκριμένης κατάστασης, με βάση ένα κατηγόρημα, περιορίζεται μόνο στο συστατικό της έννοιας του αντικειμένου: «Τι είναι αυτό;» - «Καρδιά (κεφάλι, δόντια, "- με την έννοια της" καρδιάς πονάει (κεφάλι, δόντια, λαιμό). Αυτή η χρήση περιορίζεται σε συγκεκριμένα σημασιολογικά και συντακτικά πλαίσια. Έτσι, κάποιο φορητό νόημα (παραδείγματα - "καρδιά", "κεφάλι") δεν μπορεί να συνδυαστεί με διαδικαστικά ρήματα και επίθετα που καθορίζουν την πορεία της νόσου και τη φύση του πόνου. Δεν μπορούμε να πούμε «μια ισχυρή (πονεμένη, αιχμηρή) καρδιά» ή «η καρδιά επιδεινώνεται (επιδεινώνεται, εντείνεται)». Στην περίπτωση αυτή, η μεταβίβαση της αξίας με συνοχή δεν δημιουργεί μια ανεξάρτητη από το περιεχόμενο ουσιαστική πλήρωση της λέξης. Χρησιμεύει ως μέσο αποκάλυψης των σημασιολογικών παραλλαγών της χρήσης του. Η φορητή τιμή, παραδείγματα των οποίων αναφέρθηκε παραπάνω, συνδέεται στενά με το πλαίσιο.

Πώς χρησιμοποιείται metonymy;

Χρησιμοποιεί τη μετονυμία (synecdoche πιο συχνά) ως την παραλαβή κάποιου περιστασιακού υπολογισμού του αντικειμένου σύμφωνα με τις εξωτερικές λεπτομέρειες εξατομικεύσεως. Ας δείξουμε τη σκέψη μας. Πάρτε τέτοιες προτάσεις με metonymy, όπως "Γεια σου, μια γενειάδα!", "Ένα καπέλο διαβάζει μια εφημερίδα". Μια τέτοια χρήση είναι ανάλογη με τα παράγωγά της, που υποδηλώνει ότι ανήκει - ένα ουσιαστικό επίθετο και ουσιαστικό, πρβλ. "Γενειάδα" και "γενειοφόρος άνδρας", "γενειοφόρος". Αυτό το είδος metonymy (παραδείγματα στη ρωσική γλώσσα - Little Red Riding Hood, Νάνος Nose, κλπ.) Συχνά χρησιμεύει ως μέσο για την δημιουργία ψευδώνυμα, ψευδώνυμα.

Ο ορισμός μιας κοινωνικής ομάδας

Αν μια λεπτομέρεια που ονομάζεται metonymy είναι τυπική για ένα πλήθος ατόμων, τότε μπορεί να ριζώσει στη γλώσσα και ως ορισμό κάποιας κοινωνικής ομάδας, για παράδειγμα, η λέξη "bast" μπορεί να αναφέρεται στους αγρότες της Ρωσίας στην προ-επαναστατική περίοδο. Αλλά αυτή η μετονυμία στερείται σημασιολογικής (σημασιολογικής) σταθερότητας. Σε διαφορετικά ιστορικά πλαίσια, το όνομα "γένια" χρησιμοποιήθηκε για να αναφέρεται σε σοφούς, αγρότες, αγόρια, γέροντες, καθώς και σε μια ορισμένη ομάδα νέων. Η μεθοδολογία, παραδείγματα στη ρωσική γλώσσα, τα οποία μόλις εμφανίσαμε, είναι πολύ συνηθισμένη.

Συντακτικές θέσεις της μετονυμίας

Η χρήση αυτού του μονοπατιού (κυρίως του synecdoche) για τον προσδιορισμό του θέματος της ομιλίας το συνδυάζει με τις συντακτικές θέσεις του ατόμου, τη θεραπεία και τις προσθήκες. Ως κατηγόρημα, μια περιστασιακή μεταφορά μιας αξίας με συνοχή είναι ασυνήθιστη, αφού δεν εκτελεί καμία χαρακτηριστική λειτουργία. Εάν χρησιμοποιείται metonymy σε ένα predicate, μετατρέπεται σε μια μεταφορά, για παράδειγμα, το "καπέλο" είναι το "sprawl", το "gallosh" είναι "ένα καταστροφή, ένα θλιβερό άτομο". Η χρήση των ονομάτων με την έννοια του χωριστισμού σε ένα πρόβατο, που συνήθως εξυπηρετεί τους σκοπούς της πτυχής ενός θέματος, δεν θεωρείται στις περισσότερες περιπτώσεις ως μεταφορά με συνοχή. Ας δείξουμε τη σκέψη μας. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: «Ήταν ένα μυστηριώδες μυαλό» - το χαρακτηριστικό αναφέρεται σε μια συγκεκριμένη όψη ενός ατόμου, πιο συγκεκριμένα, στο πνευματικό του μακιγιάζ.

Κανένα synecdoc δεν χρησιμοποιείται σε καμία υπαρκτή φράση ή τα αντίστοιχά της, τα οποία εισάγουν ένα αντικείμενο στον αφηγηματικό κόσμο. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε την αφήγηση με λέξεις όπως: "Υπήρχε ένα (ένα, κάποιο) κόκκινο καπάκι." Αυτή η χρήση δεν θεωρείται ως προσδιορισμός του ατόμου, αλλά ως προσωποποίηση ενός αντικειμένου.