Γλωσσικών κανόνων

Η έννοια της γλωσσικής κανόνας - αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό της λογοτεχνικής γλώσσας, όπως η καλλιέργεια του λόγου του ανθρώπου εκδηλώνεται, πρώτα απ 'όλα, αυτό είναι σωστό. Καλύπτει πάνω από μία πλευρά της γλώσσας, και ισχύει για απολύτως όλες τις απαραίτητες για το γράψιμο, και το στόμα.

κανόνες Γλώσσα - αυτοί είναι οι κανόνες, βάσει των οποίων υπάρχει η χρήση των διαφόρων μέσων της γλώσσας σε ένα συγκεκριμένο στάδιο της ανάπτυξής του. Είναι επίσης κοινό, υποδειγματική χρήση του φράσεις, προτάσεις και λέξεις στην ομιλία.

Υπάρχουν οι ακόλουθες γλώσσες κανόνες της ρωσικής γλώσσας :

-slovoobrazovatelnye (εκπαιδευτικά πρότυπα των νέων λέξεων)?

- προφέροντας (ή τους κανόνες προφοράς)?

- μορφολογία?

-orfograficheskie?

-leksicheskie?

-sintaksicheskie?

-punktuatsionnye?

-intonatsionnye.

Μερικά από αυτά είναι χαρακτηριστικό των δύο είδη του λόγου, και μερικά μόνο για την από του στόματος ή μόνο εγγράφως.

Γλωσσικών προτύπων - ένα φαινόμενο ιστορικά σχηματίζεται. Μερικά από αυτά εμφανίστηκε πολύ καιρό πριν και παρέμεινε αμετάβλητη μέχρι σήμερα, και άλλοι - είχαν εξαφανιστεί. Ορισμένοι μάλιστα συγκρούονται. Για παράδειγμα, η γερμανική λέξη «αιτών» προέρχεται από τη μεσαιωνική λατινική λέξη που σημαίνει «αυτός που θα πάει,» και σήμερα είναι αυτός που, αντιθέτως, θέλει να πάει στην μελέτη. Δηλαδή, το πέρασμα του χρόνου, άλλαξε το ρυθμό της χρήσης της λέξης.

Προφέροντας γλωσσική πρότυπα επίσης δεν είναι σταθερά. Για παράδειγμα, μια λέξη δάνειο «πτώχευση» γράφτηκε πριν από τον 18ο αιώνα ως «bankrut». Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, χρησιμοποιήθηκε δύο μορφές, και στη συνέχεια κέρδισε και έγινε ο κανόνας εξακολουθεί να είναι μια νέα μορφή της χρήσης του.

Έχει υποστεί μια αλλαγή και συνδυάζοντας προφορές -chn-. Από λεξικά 1935-1940-ες είναι άλλοι κανόνες από αυτούς που υπάρχουν σήμερα. Για παράδειγμα, οι λέξεις «ένα παιχνίδι, ένα σνακ» συνδυασμός -chn- προφέρεται ως -shn- που τώρα είναι εντελώς απαράδεκτη. Μερικές λέξεις έχουν κρατήσει μια διπλή επιλογή: αρτοποιείο, αξιοπρεπώς.

Και μορφολογικά πρότυπα αλλαγή γλώσσας. Αυτό φαίνεται καθαρά στο παράδειγμα των απολήξεων των ουσιαστικών αρσενικό πληθυντικό και ονομαστική. Το θέμα είναι ότι κάποιοι έχουν τις τελειώνει -s και άλλοι τελειώνει -a. Αυτό οφείλεται στην ύπαρξη του 13ου αιώνα στην αρχαία γλώσσα της διπλής μορφής, η οποία χρησιμοποιήθηκε όταν ήταν απαραίτητο να επισημάνω δύο πράγματα. Έτσι παράγονται τρεις παραλλαγές καταλήξεις: μηδέν για ουσιαστικά στον ενικό, η κατάληξη -a για να υποδείξει το τέλος των δύο αντικειμένων και s να υποδεικνύει τον αριθμό των αντικειμένων μεγαλύτερο από δύο. Κατ 'αρχάς, η κατάληξη -a διατηρηθεί αυτές τις λέξεις που σημαίνουν ζεύγη στοιχεία: τα μάτια, πλευρά, κ.λπ. Σταδιακά, είναι σχεδόν το τέλος της s εκτόπισε με άλλα λόγια.

Και εδώ στο έμψυχο πληθυντικό ουσιαστικά τελειώνει ως επί το πλείστον διατηρηθεί s λογιστές, οδηγοί, μηχανικοί, καθηγητές, επιθεωρητές και επιθεωρητές, αλλά ο καθηγητής.

Μερικές φορές θα πρέπει να εξακολουθούν να λαμβάνουν υπόψη το λεξιλογικό έννοια της λέξης. Για παράδειγμα, η λέξη «δάσκαλος» που σημαίνει «δάσκαλος» είναι στην ονομαστική του πληθυντικού κατάληξη - i, και η τιμή του «ασκήσεις κεφάλι» - το τέλος του s? η λέξη «λίστα» (χαρτί) τελειώνει με s, και «φύλλο» (δέντρο) - η κατάληξη -n.

Multivariance πρότυπα καταδεικνύει την απίστευτη πλούτο της ρωσικής γλώσσας. Αλλά την ίδια στιγμή, δημιουργεί ορισμένες δυσκολίες, δεδομένου ότι είναι απαραίτητο για να επιλέξετε από ότι για τη σωστή έκδοση. Σωστά μπορείτε να το κάνετε αυτό μόνο αν γνωρίζουμε τα χαρακτηριστικά της κάθε επιλογής και χρωματισμό σύνταξης του. Ως αποτέλεσμα της λεπτομερούς έρευνας για τη χρήση του λόγου (προφορικές και γραπτές) διαφορετικές επιλογές γλωσσολόγος συσταθεί εξειδικευμένες λεξικά και γλωσσάρια, τα οποία καθορίζονται γλωσσική πρότυπα μιας σύγχρονης λογοτεχνικής γλώσσας.