Ξέρετε τι μια αντωνυμία; Τι γίνεται με γερμανικά;

Δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι κατά τη γέννηση των παιδιών δεν μπορεί να μιλήσει, και από το έτος που λένε τις πρώτες τους λέξεις, οι τρεις - σχετικές προτάσεις προς το έξι - να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν.

Μπορούμε επίσης να έχουν καμία ιδέα για την γραμματική της μητρικής τους γλώσσας, αλλά είναι ελεύθεροι να επικοινωνούν. Ίσως, αν ρωτήσετε τους ανθρώπους στο δρόμο που είναι αντωνυμία, η πλειοψηφία στην καλύτερη περίπτωση για να απαντήσει: «Εγώ, εσύ ...». Και δεν τους σταματά στη ζωή τους.

Ωστόσο, σε μια άλλη περίπτωση με την εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας. Για να κατανοήσουμε τη λογική των κανόνων Απλά πρέπει να γνωρίζουν την απάντηση στην ερώτηση «τι είναι μια αντωνυμία και σε άλλα μέρη του λόγου;» Και τότε θα διαπιστώσετε ότι αποδεικνύεται η αντωνυμία - είναι μια λέξη που δεν αναφέρεται σε ένα αντικείμενο ή τα χαρακτηριστικά του, αλλά το σημείο σε αυτό. Χωρίς αυτά, είναι απλά αδύνατο να γίνει σε οποιαδήποτε συζήτηση, και κυρίως εγγράφως, η οποία είναι μια ταυτολογία πιο ορατή, καθώς οι αντωνυμίες αντικαθιστούν άλλα ονομαστικής μέρη του λόγου - ουσιαστικά, επίθετα, αριθμούς.

Σύμφωνα με τις στατιστικές, το 30% της από του στόματος και 20% γραπτής γλώσσας μας αποτελείται μόνο από αντωνυμίες, όπως με τον πιο λεπτομερή αναφορά γραμματική της ρωσικής γλώσσας αντωνυμίες είναι 20 bits. Ωστόσο, στον πίνακα για την ευκολία της κατανόησης, μόνο τις βασικές κατηγορίες αντωνυμίες της ρωσικής γλώσσας, καθώς και παραδείγματα για καθένα από αυτά.

Αντωνυμίες στα ρωσικά και γερμανικά είναι σχεδόν ταυτόσημες, περισσότερο σύγχυση προκύπτει από τη γέννησή τους, δεδομένου ότι η γερμανική και ρωσική γλώσσα που δηλώνει το ίδιο αντικείμενο, μερικές φορές έχουν ένα πολύ διαφορετικό είδος. Ως εκ τούτου δεν υπάρχει καμία ανάγκη να εξηγήσει για άλλη μια φορά αυτό που η γερμανική αντωνυμίες. Είναι καλύτερα να δώσουν προσοχή στην απόκλιση των αντωνυμιών. Στη γερμανική γλώσσα, κάθε κατηγορία έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, καθώς και στα ρωσικά, εμείς απλά δεν το σκέφτομαι.

Όπως μπορεί να φανεί από το τραπέζι, τερματίζοντας στην πληθυντικό ουσιαστικά τις προσωπικές αντωνυμίες στα γερμανικά και στη ρωσική γλώσσα σχεδόν ταυτόσημες. Ωστόσο, η μείωση τους θυμίζει το οριστικό άρθρο, και τόσο δύσκολο να απομνημονεύσετε την γενική, δεν είναι σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιείται. Προέρχεται από τις προσωπικές αντωνυμίες είναι κτητικές αντωνυμίες. Στη γερμανική γλώσσα εδώ όλα ακόμη πιο λογική από ό, τι στα ρωσικά: τέλος τους είναι παρόμοια με την πτώση της το οριστικό άρθρο, και στον πληθυντικό - το αόριστο άρθρο.

Τώρα που ξέρουμε τι αντωνυμία και πώς αλλάζουν στις περιπτώσεις και του τοκετού, καθώς και έμαθε αυτές τις πληροφορίες, το θέμα απόκλισης ακριβώς θα πάνε πολύ πιο εύκολο, και τελικά δεν θα έχουμε κανένα πρόβλημα με τη χρήση των τερματικών σταθμών στην ομιλία και στη γραφή.